MERHABA
1987 Doğumluyum bir günlüğüm vardı modern zaman günlükleri de bloglar bence artık, 30 yasima yaklaşmışken kenarda biriktirdiğim yapamadıkların Egemen'in doğumundan sonra iyice gözüme batar olmuştu. Anne olmuş yaş 30 olmaya ramak kalmıştı. Benim hala bir ehliyetim bir blogum ve azıcık verilmesi gereken kilocuklarim vardı. ( yazar burda vicdanını rahatlatıyor) 
Bir ucundan tutum hayallerimin ve blogumu açtım. Aklımın hilebaz oyunlarıyla unuttuklarımı, unutmak istemediklerimi saçlarıma aklar düşüp takma dişlerimle evimin penceresinde Egemen'i beklerken açar okurum yazılarımı dedim. (Evet elimde o zamanda telefonum olacak)
Hevesliyim, kararlıyım, mutluyum, umutluyum

1 yorum

  1. çok güzel yazıyorsunuz. duygularınızı ifade etmekte çok başarılısınız. umarım devam edersiniz blogunuza.. sizi takip etmeyi ve okumayı gerçekten çok isterim..

    YanıtlaSil